26 Nisan 2016 Salı

Yalnız Kaldıysam

İş yerinde yalnızım. (Çok acıklı oldu şimdi böyle deyince)
Dostlardan biri, Çınar bebek'i inşallah sağ salim dünyaya getirmek üzere izinde. Diğer ise İzmir'de, görevde.
Öğlen aralarında tez yazarım diye düşünmüştüm başta ama nedense gerekli teçhizatı yanıma almayı hep unutyorum.(unutuyor muyum? gerçekten mi? )
Boyama kitabım ise hep burda... Beyin devrelerinin yanmakta olduğu sıralarda yahut bunalma sıkılma anlarında ( boş zaman demiyorum çünkü burda öyle bir şey yok) kafa dağıtmak amacıyla kullanılmak üzere her zaman dolapta duruyor.
İşte bu öğlen de açtım müziğimi, aldım elime boyama kitabımı.. (evet boyama kitabı)
Yalnız kaldıysan, kalkıp pencerenden bir bak.
Güneş açmış mı, yağmur düşmüş mü
Dön bak dünyaya..

Herkes gitmişse, sakince arkana dön bir bak
Dostun kalmış mı, aşkın solmuş mu
Dön bak dünyaya..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder