Tez Dönemi ve Yetersizlik Sendromu Üstüne...

 

Bu hafta işe gitmemek için o kadar ayak sürüdüm ki... Pazartesiden başlayarak "keşke bugün cuma olsa" diye söylendim. Her seferinde eşimin suratı düşüyor, "neden?" diyor.. "Ertesi gün tatil olurdu" cevabını duyunca da "dövüyorlar mı seni işte anlamadım ki" diyor şaşırıyor..

Bu hafta her günü sanki bir hafta uzunluğunda geçirdiğimden, dün tam iftarda yine aynı cümleyi kurdum.. Yine aynı konuşma, ancak bu sefer daha fazla cümlelerle.. Eşim, iftarını yarım yamalak yapıyor ve başlıyoruz terapiye :)

-Keşke buıgün cuma olsaydı..

-Her gün aynı şeyi söylüyorsun, anlamıyorum ki dövüyorlar mı seni işte..Cuma olsa ne olacak ki?

-Evde olurdum ne güzel

-Evde de temizlik yapacaksın, sanki ramazanda ne yapacaksın ki...

İçimden evet, diyorum..."Ama ev güvenli" .

-Olsun, evimdeyim en azından.. İşte tez yazmam gerekecek, daha yüksek lisans tezimi bile bitiremedim.. Hem sonra yeterlilik sınavı var, biliyorsun geçen sınavda da yüksek puan alamamıştım. Kendimi çok yetersiz hissediyorum, yetmediğimi düşünüyorum.

-Yeterince çalışmamıştın.. Tezini de bitirmek istesen şimdiye çoktan bitirmiştin. Boş yere telaş ediyorsun, başaracaksın.

-Ama yine de çalışmıştım, az da olsa.. (Doğru ya aklım nişanda falandı.)

                              

Sevdiceğime göre, herkesin girmek için can atacağı bir işte çalışıyorum. Üstelik buranın entellektüel bir seviyesi var ki ben ona çoktan adapte olmuşum. Bana daha azına razı olduğumuz günleri hatırlatıyor, şükrediyorum.

Eşimin beni cesaretlendirme ve toparlama, ağlamaklı yüz ifademi düzeltme işlemi bütün akşam sürüyor... Elime kağıt kalem aldırıyor ve başlıyoruz tez için çalışma konuları yazmaya. Sonra bir strateji, önce şu sonra bu yapılacak...

Hayatta en güvendiği kişi benmişim, öyle diyor.

Kafam rahat bir şekilde uykuya dalıyorum. Rüyamda eşim yanımda araba kullanıyorum, tabii yavaş yavaş ve endişeli bir şekilde.Sonra birden camlar buğulanıyor, önümü göremiyorum, kaza yapma korkusu tavan yapıyor... Sonra birden bir yerlerdeyiz, eşim geçmiş direksiyona, güvendeyim.

Oh çok şükür... Bin şükür! Sabah oldu ve ben sızlanmadan geldim bugün işime. Yapacaklarım belli, stratejimizi sabah tekrar edip çıktı evden sevdiceğim. Sonsuz şükürler olsun, dilimden dikenimden anlayan bu adamı bana verdiği için Rabbime!

Her şey güzel olacak. Inşallah, amin!